"Kandil yolunda boğuluyorum hissi"

Londra’dan Erbil’e gelmek, insanı hafif afallatıyor. Bilmem belki de kaldığım otelin pencereleri açılmadığındandır; dün sabah uyandığımda bir an nerede olduğumu hatırlayamadım. Birkaç saniye sonra dank etti "Erbil’deyim. Yarın PKK’nın silahlara veda edeceği basın toplantısını izlemek için geldim."  
Haber şehvetini kaybetmemiş bir yazarım. Haber kokusu alınca, dayanamam dalarım. Bu kez de basın toplantısına gitme fırsatı çıkınca, bu tarihi anı kaçırmak istemedim; hemen atladım.
Ama nedense dün bütün gün içimde bir tedirginlik vardı. Sabahki o boğucu his, bütün gün peşimdeydi. Garip; çünkü Erbil onlarca defa geldiğim, çok iyi tanıdığım bir yer. Buradaki siyasetçiler ve işadamlarıyla, uzun yıllara dayalı güzel dostluklarım var. Erbil artık Türkler için zor bir mekan da değil. Kent, Türk sermayesinin katkısıyla yükselen ufak bir Dubai olma yolunda. İstanbul'dan daha güvenli.
Üstelik Bağdat’la kılıçları çekmiş olan Iraklı Kürtler, Ankara ile yakınlaşma, gelecekte dev bir ortaklık inşa etme projesine sıcak bakıyor. Erdoğan, Neçirvan Barzani’den sonra buranın en sevilen adamı.

YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN